دوستان ، خیلی وقته از مقوله سلاح های فنرپیستون دور بودم (در واقع الان فنری ندارم ) اما با توجه به مسابقه اخیر بنچ رست که یک کلاس جدید برای فنرپیستون ها ایجاد کردیم دوباره به این سیستم علاقمند شدم. سلاح های دوستانی که باهاشون معمولا قرار تیراندازی تفریحی دارم رو خودم تهیه کردم و دو تاشون همین مدل شادو 1000 هست. یکی خرید سال 89 و دیگری خرید سال 90 ، هر دو به قول دوستان کپ با جنس پلیمر هستند. هر دو رو هم شخصا کرنو کردم.(در وقت مناسب فیلم مربوط رو آپلود می کنم)

- اوایل امسال یک نمونه شادو 1000 مدل کپ فلزی تهیه کردم (کارکرده تمیز و با استهلاک کم) صرفا هم برای مقایسه و تست خریداری کرده بودم. از نظر من به غیر از قسمت کپ و مکانیسم اهرم فنر و سیتم ماشه تفاوت آنچنانی بین این سری و سری های جدید که دوستان می گفتند ندیدم.(اهرم فنر و سیستم ماشه کرال مگنوم دقیقا از روی شادو 1000 کپی برداری شده است ) هر دو مدل رو هم با فنر و واشر دیانا 27 تیون کردم و نتیجه آن افزایش کمی دقت و البته کاهش قدرتی با تلورانس 3 متر بر ثانیه نسبت به حالت اولیه بود که خیلی محسوس نیست. در کل قدرت 15 ژول در حالت نرمال فنر و بعد از استهلاک نسبی کاهش حدود 3 ژول انرژی در این سلاح دیده می شود. تفاوت دیگر در قسمت دستگاه نشانه روی بود که در مدل های قدیمی کیفیت و عملکرد بهتری داشتند و در واقع یک جورایی شبیه وایرخ بود. کیفیت زاج مدل قدیمی تا حدی بهتر از مدل های جدید بود ولی نه آنقدر تفاوت فاحش. قنداق و قطعات ظاهری و داخلی مدل های جدید که در چند بازه زمانی باز و بست کردم نیز تفاوتی با یکدیگر نداشتند.

- به نظر من این سلاح (سری های جدید) از نظر هماهنگی قطعات بالانس خوبی دارند به جز واشر سرپیستون که از کیفیت پایینی برخوردار است -حداقل از فنری های هاتسان بهتره- که با تعویض واشر دست ساز که اندازه آن با خود واشر اصلی همخوانی داشته باشه عملکرد بهتری پیدا می کنه. واشر دیانا 27 خیلی هم مناسب نیست و فقط بهتر از واشر فابریک عمل می کند. تیون با فنر دیانا 35 و یا کوتاه کردن فنر های بزرگتر نیز اصلا توصیه نمی شود چون باعث افزایش استهلاک قطعات داخلی سلاح خواهد شد و عمر مفید آن را پایین می آورد.

- یک مورد هم شادو 1000 یکی از دوستان که فنر شکسته بود رو با یک فنر جدید(ساخت ناکجااباد) تعویض کردم و تست کرنوگرافی انجام دادم حدود قدرت 18 ژول بود که بعدا روی 15 ژول پایدار شد. (روند کاهش قدرت فنر هم کند نبود و بعد از مدتی استفاده کاهش قدرت داشت) در همه موارد تست شده ، میانگین یک آزمایش مهم است و این میانگین انرژی چه در سری های قدیمی و چه جدیدی ها حدود 15 ژول انرژی دهانه است.

- نکته دیگری که در مورد مکانسیم ماشه شادو 1000 باید بگم ، راحتی کشیدن ماشه و در واقع بهتر بودن ماشه سری های جدید (سری هایی که پلاستیکی شده) در افزایش دقت سلاح هنگام شلیک هست. ماشه سری های قدیمی فقط امتیاز دوام بالا به دلیل فلزی بودن کل سیستم ماشه و ساده تر بودن سیستم آن را دارند اگر نه شخصا اصلا حس خوشایندی برای من هنگام تیراندازی نداشت. در هر صورت می تواند در استفاده از این سلاح ، کیفیت در دوام برای یک نفر مهم باشه و برای یکی دیگه راحتی تیراندازی . ماشه مدل جدید در قسمت اهرم انتقال نیرو به سیستم ماشه ضعیف هست ولی نه آنقدر که با اندک فشاری خراب بشه حتی ماشه یکی از دوستام که به اندازه کل سلاح های من با شادو هزار تیراندزای داشته هنوز سالم هست. من 2 بار فنر سلاح رو براش عوض کردم - خوب در 10 هزار شلیک همچین بعدی هم نیست خخخخ - ولی خوب نه لوله از قسمت کپ کج شد و نه ماشه سلاح . سری های جدید کپ پلاستیکی از نظر کیفیت یکی هستند -نظر شخصی- و جدیدا دیدم که مگسک یا همان نشانه روی سر لوله با محافظ پلاستیکی عرضه می شود که در هر صورت دستگاه نشانه روی آن برای کاربرد تیراندازی دقیق کاربرد ندارد (من نظر شخصی خودم رو گفتم و به قول دوستمون به شادو 1000 به دید یک سلاح تفریحی بادی نگاه کنید و همانقدر هم ازش انتظار داشته باشید نه بیشتر )

در یک مورد دیگر (سلاح BSA R10 و قیمت بازار آن) یکی از دوستان از گجت کمپ نقل قولی داشتند که من در مورد این موضوع تاکید کردم ، متاسفانه در دنیای مجازی ما موضوع درستکاری و نیز نقل قول مطالب درست بسیار کم دیده می شود. خیلی از مطالب به راحتی کپی برداری شده و حتی در جای جدید ذکری از منبع و یا وب سایت اصلی هم نمی شود و گاها این کپی برداری توسط یک نفر که تسلط کافی در آن موضوع ندارد باعث ارایه اطلاعات اشتباه به خواننده و مخاطبان می شود. همانطور که دوستمون گفتند این انجمن یکی از بهترین انجمن ها در زمینه ارایه اطلاعات درست و علمی در زمینه سلاح های بادی است با هر کاستی که دارد. آرزوی موفقیت برای تمامی دوستان را دارم.